می دانید که میوه خشک در بازار و سلامت دستگاه گوارش، سلامت روده از اهمیت عمومی مهمی برخوردار است و وزن کم مدفوع، تاخیر در زمان انتقال روده و تغییرات در میکروبیوم روده همراه با متابولیت های مرتبط با آنها.
به عنوان مثال، اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه (SCFAs)، عوامل خطر اصلی برای اختلالات گوارشی هستند. که از طریق رژیم غذایی قابل دستکاری است.
افزایش وزن مدفوع یکی از مکانیسم‌های اصلی رابطه علت و معلولی بین مصرف زیاد فیبر غذایی و کاهش خطر ابتلا به سرطان کولورکتال است (Cummings et al. 1992).
این رابطه برای همه فیبرها بسته به تخمیرپذیری آنها خطی نیست، اما داده های مطالعات کوهورت نشان می دهد که 7 گرم فیبر اضافی در هر فرد در روز با کاهش 8 درصدی مورد انتظار در خطر سرطان کولورکتال همراه است (RR 0.92، p = 0.002). (SACN 2015).
میوه های خشک دارای طیف وسیعی از فیبرهای غذایی و سایر ترکیبات فعال زیستی با اثرات پری بیوتیکی (مانند پلی فنول ها) هستند، در حالی که برخی از میوه های خشک (مانند آلو و زردآلو) همچنین حاوی سطوح بالایی از سوربیتول هستند که خاصیت ملین دارد و همچنین وزن مدفوع را افزایش می دهد.
به ناچار مطالعات تاثیر میوه خشک بر وزن مدفوع و زمان انتقال را بررسی کرده اند. یک کارآزمایی متقاطع کوچک و غیرتصادفی بر روی 16 نفر نتوانست اثر قابل توجهی از سه دوز کشمش (85، 126 و 168 گرم در روز) بر وزن مدفوع یا کاهش زمان حمل و نقل پیدا کند.
اگرچه این مطالعه دارای محدودیت‌های قابل توجهی از جمله طراحی غیر تصادفی و بدون دوره های شستشو بین دوزها (اسپیلر و همکاران 2003).
یک کارآزمایی متقاطع تصادفی جدیدتر و به خوبی طراحی شده روی 21 داوطلب انسان سالم نشان داد که 50 گرم خرما (3.9 گرم فیبر، 1 گرم سوربیتول) در روز به مدت 3 هفته در مقایسه با مالتودکسترین و کنترل دکستروز دارای مزیت آماری قابل توجهی بود.
دفعات مدفوع بدون شواهدی از عوارض گوارشی (Eid et al. 2015). با این حال، بر خلاف وزن مدفوع، دفعات مدفوع با هیچ اثر مفید شناخته شده ای برای سلامتی مرتبط نیست.
در این مطالعه هیچ تغییر آماری معنی‌داری در رشد گروه‌های باکتریایی منتخب یا تولید SCFA وجود نداشت، اما یک تجزیه و تحلیل پس از آن نشان داد که داوطلبان با مصرف فیبر کمتر (میانگین 6 گرم در روز) از نظر آماری معنی‌دار بودند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.